با چشمی خندان و چشمی
گریان تماشای سریال "مرشد و مارگاریتا" را به پایان رساندم. ولادیمیر بورتکو در سال
2005 شاهکار بولگاکف را در قالب یک فیلم تلویزیونی 10 بخشی به تصویر کشیده
و به اصل رمان نسبتا وفادار مانده است.
شیطان در دوران حکومت
کمونیستی شوروی سری به مسکو میزند و باعث وقوع یکسری اتفاقات مسخره میشود، که
واقعیت های آن نظام و پیچیدگی های روح بشر را بر ملا میکنند. خوشبختانه فیلم
بورتکو به اندازه رمان میخاییل بولگاکف ناراحت کننده نیست. از بخش پنجم به بعد
کمتر با صحنه های غم انگیز مربوط به عیسی روبرو می شویم، تعداد صحنه های شادی آور
و خنده دار بیشتر می شود و در کنار فضای تاریک و طنز سیاه بولگاکف، جایی هم برای
نگاهی امیدوارکننده تر باز می شود.
مارچ 2012
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر