خصوصیت انقلابی سرمایه داری

مارکس و انگلس علیرغم سرمایه محوری چپ به خصوصیت انقلابی سرمایه داری پی برده بودند، نکته ای که متاسفانه اکثر چپ ها قادر به درک آن نبوده اند. به این بخش از فصل اول «مانیفست حزب کمونیست»، اثر مارکس و انگلس توجه کنید:

«بورژوازی از نظر تاریخی نقشی فوق العاده انقلابی ایفا کرده است.

بورژوازی هر جا که بر کل امور سوار شده، بر سراسر مناسبات فئودالی، پدرسالارانه و رمانتیک خط بطلان کشیده است. بورژوازی با بی رحمی، بندهای فئودالی که انسان را وابسته به روسای طبیعی اش می ساخت از هم گسیخته و بین انسان و انسانی دیگر هیچ پیوندی جز منافع شخصی صِرف و تبادل پول بدون هیچگونه احساس باقی نگذاشته است. بورژوازی آسمانی ترین جذبه های هیجان مذهبی، شور و حرارت جوانمردی و احساسات مبتذل را در آب یخ حسابگری خودخواهانه غرق کرده است. بورژوازی حیثیت شخصی را در ارزش مبادله حل کرده و بجای آزادی های بیشمار تصویب شده و به دست آمده تنها آزادی تجارت بی وجدان را نشانده است. در یک کلام، به جای استثماری که در زیر پرده ی اوهام مذهبی و سیاسی انجام می گرفت، بورژوازی استثمار برهنه، بیشرمانه، مستقیم و بی آلایش را نشانده است.

بورژوازی از تمام حرفه هایی که قبلا شریف شمرده می شد و احترام مردم را بر می انگیخت، پرده تقدس را کنار زده. بورژوازی پزشک، قاضی، کشیش، شاعر و دانشمند را تبدیل به کارگران مزدبگیر خود کرده است.

بورژاوزی از مناسبات خانوادگی حجاب احساساتی آن را کنار زده و آن را به مناسبات خالص پولی بازگردانده است.

بورژوازی فاش کرده که چگونه زورنمایی های خشن قرون وسطا – چیزی که مرتجعین این همه از آن ستایش می کنند – مکمل مناسب تن پروری بی حد و حساب بود. بورژوازی نخستین عاملی است که ثابت کرده فعالیت انسان چه شگفتی ها که می تواند بوجود آورد. بورژوازی عجایبی پدید آورده به مراتب برتر از اهرام سه گانه ی مصر، کانال های روم و کلیساهای گوتیک؛ بورژوازی سفرهایی کرده که تمام مهاجرت ها و جنگ های پیشین ملت ها را تحت سایه قرار داده است.

بورژوازی نمی تواند بدون دگرگون کردن دائمی ابزار تولید، و در نتیجه دگرگون کردن مناسبات تولید، و توام با آنها دگرگون کردن کل مناسبات اجتماع به حیات خود ادامه دهد. بر عکس، حفظ شیوه های کهنه تولید بدون هیچ تغییر اولین شرط ادامه ی حیات تمام طبقات صنعتی پیش از بورژوازی بود. دگرگون سازی دائمی تولید، به لرزه در آوردن بی وقفه ی تمام مناسبات اجتماعی، شک و تردید و حرکت پایان ناپذیر، عصر بورژوازی را از تمام اعصار قبلی متمایز می کند. تمام مناسبات ثابت و زنگ زده همراه با تعصبات و اعتقادات قدیمی برآمده از آن که باید احترام شان را حفظ کرد، به کنار انداخته می شوند و کلیه مناسباتی که به وجود می آیند، پیش از آنکه قوام بگیرند، کهنه می شوند. هر آنچه قرص و محکم است تبدیل به باد هوا می شود، هر آنچه مقدس است تقدس خود را از دست می دهد، و انسان ها سرانجام مجبور می شوند هوشیارانه به شرایط واقعی زندگی خود و مناسبات شان با یکدیگر بنگرند.»

متن بالا از این ترجمه فارسی برگرفته شده و پس از تغییراتی در اینجا منتشر شده.

 

نسخه آلمانی فصل اول مانیفست

نسخه انگلیسی فصل اول مانیفست

آوریل 2014

 .