آقا، خانم – ارزش بخشیدن به اقشار پایینی

امروزه، بویژه در کشورهای غربی، به نظر بسیاری ها القاب خانم و آقا منعکس کننده ی سنتهای قدیمی اند و دوره شان به سر رسیده. ولی در واقعیت، آقا و خانم خطاب کردن همه ی افراد بدون توجه به موقعیت اجتماعی شان قدمی ست در راه برابری و نشاندهنده ی تحول اجتماعی ای که هدف آن از بین بردن مرزها بین اقشار مختلف اجتماعی ست. 

بطور نمونه در گذشته در انگلیس فقط مردانی را آقا (میستر) خطاب میکردند که موقعیتی بالاتر از خود آدم داشتند، ولی پایین تر از "لرد" یا "سر". بعدتر مردانی آقا خطاب می شدند که در موقعیت اجتماعی ای مشابه با خود آدم قرار داشتند، و بعدتر همه ی مردانی که "لرد" یا "سر" نبودند. امروزه حتی خطاب کردن هر مردی با لقب "سر" (بدون نام خانوادگی) پدیده ای بسیار معمول است. همینطور کلمه ی "بانو" (لیدی) که در گذشته فقط به زنان اقشار بالا خطاب میشد، امروزه برای همه ی زنان استفاده می شود (بدون نام خانوادگی). 

کفش پاشنه بلند، سمبل رهایی جنسی زن

با اینکه اکثر فمینیست ها بر این باورند که کفش پاشنه بلند وسیله ای ست در خدمت استفاده ی ابزاری از زن و بردگی جنسی او، من فکر میکنم که کفش پاشنه بلند یکی از سمبل های رهایی جنسی زن است. در دنیایی که احساسات و خواسته های جنسی زن به کل انکار میشد، کفش پاشنه بلند سکس در زندگی زنان را برجسته می ساخت و آزادی جنسی را تبلیغ و تشویق میکرد. در دنیایی که زنان، نامرئی و بی صدا بودند، کفش پاشنه بلند نه تنها آنان را مرئی تر می کرد، بلکه به حضور آنان صدا هم می بخشید. حتی اگر فرض کنیم که این ها فقط جنبه ی جنسی داشت، باز هم جهشی بزرگ در راه رهایی زن بود، اگر در نظر بگیریم که حتی جوامع غربی چقدر در زمینه ی حقوق زنان و نگاه به زندگی جنسی آنان سنتی و ارتجاعی بودند. 

اینکه امروزه هنوز بسیاری از زنان در کشورهای غربی نیز در موقعیتی پایین تر از مردان قرار دارند، به دلیل کفش پاشنه بلند و بیکینی و مینی ژوپ آنان نیست، بلکه به این دلیل است که نمیتوان تاریخ طولانی سرکوب زن را در عرض چند دهه یا حتی چند قرن از روان جامعه پاک کرد.