به نظر شما خاکِ پاک بهتره یا آبِ پاک؟ یا نفتِ خاک؟ (اگر چیزهای دیگری هم بفکرتان میرسد که با قافیه ی شعریِ این سوال جور میشود --- و بی- ادبانه هم نیست! دقت بفرمایید این یک سوال شرعی بود! --- دریغ نفرمایید.)
به تاریخِ 21/05/2022
(تاریخ انتشار در این وبلاگ: 24 می 2022)
پیام صربستان در مراسم "یوروویژن 2022" چه بود؟ آیا بهتر نبود بجای آن ترانه و نمایشی که به همراه آن به اجرا گذاشته بودند، چند هنرمند روی صحنه فقط جفتک میزدند و عرعر میکردند (حالا چه همراه موزیک، چه بدون موزیک)؟ و همراه آن نمایشی ارائه میدادند که تعبیر هنری اش این میشد که هیچ کشوری زبانِ ما را نمیفهمد و از هنر هم چیزی حالیشان نیست، و با این نمایش داریم به همه ی شما میگوییم که همه تان الاغید و به غیر از عرعر زبانِ دیگری نمی فهمید.
هر فردی که زیاد از سیاست چیزی نداند، فقط یک برداشت میتواند از آن نمایشِ موسیقیاییِ کثیف صربستان در مراسم "یوروویژن 2022" بکند. بویژه در وسط جنگی فجیع که در یکی از کشورهای همسایه و تقریباً "همزبان" و "هم-فرهنگ" شان، اوکراین، که تا همین چندی پیش با هم در یک پیمانِ نظامیِ ایدئولوژیک (پیمانِ ورشو) قرار داشتند، درگرفته است. تنها تفسیرِ ممکن از آن نمایشِ هنری این است که زنها هستند که همه ی جنگها را برمی افروزند و بعد رهبری میکنند و مردان فقط عروسکهایِ گوش-به-فرمانِ آنان هستند. در کنار این پیام کلی، پیام هنریِ دیگر آن نمایش این بود که همه ی کارکنانِ خدمات پزشکی را، از بیمارستانها گرفته تا مطب دکتر و غیره، به عنوانِ قاتلهای روانی جلوه دهد که قصد دارند بدنِ بیمار خودشان و مردم را نجات دهند بجای اینکه به فکر درمانِ مشکلاتِ روحیِ خودشان و مردم باشند، که البته همه ی مشکلاتِ روحی و روانیِ مردم دنیا هم به دلیلِ وجود زنان است که بر خلاف ظاهرشان روانی هایی قاتل و بسیار قدرتمند هستند.
از آنجا که شاید این نوشته، خیلی سیاسی به نظر برسد، خواستم در پایان اضافه کنم که با توجه به تقاضای اخیر سوئد و فنلاند برای عضویت در "ناتو"، خیلی برایم جالب است که ببینم آیا پس از عضویت و فرستاده شدن به کشورهایی مانند افغانستان، آیا کشور همسایه شان نروژ باز هم خایه میکند که چنان نمایش هنریِ زن-ستیز و حیوانی یی از خود در هیچکجا ارائه دهد؟!
با احترام،
16 ماه می 2022، آلمان.
(تاریخ انتشار در این وبلاگ: 17 می 2022)
یک آقای محترم و فاخر ایرانی بعد از سالها پناهندگی و زندگی در غرب بالاخره یک سفر رفت به ایران. وقتی دوباره برگشت به کشوری که در آن زندگی میکرد، همه ش برای سایر ایرانیانِ اطرافش از صداقت و صراحت رژیم جمهوری اسلامی تعریف میکرد. و اما مهمترین دلیلش برای اینکه چرا از مخالفت با ج.ا. به طرفداری از آن روی آورده، این بود که میگفت در کشورهای غربی آدم اصلاً نمیفهمد کی جنده ست و تا بیاید بفهمد، کیرش خشک شده، افتاده. [آخر ایشان عادت داشت در دوران مرحوم پهلوی حداقل هفته ای یکبار به یکی از انواعِ گوناگونِ جنده-خانه هایی که وجود داشت، برود. وضع مالیش هم همیشه خوب بود.] (... ادامه ی دلیل طرفداری ایشان از ج.ا.) ولی در ایرانِ کنونی کنارِ تمامِ خیابانها زنانِ جنده ایستاده اند و علیرغم پوششِ اسلامی و کاملاً طبقِ استاندارد عمومی جامعه، آدم میتواند آنان را سریعاً تشخیص بدهد و به اموراتِ جنسیِ خود سر-و-سامان بدهد.
همین.
(این مطلب طنز نیست. با سپاس.)
آلمان، 14 ماه می 2022
(تاریخ انتشار در این وبلاگ: 17 می 2022)
هیچ دقت کردید که ایرانیان چه علاقه ی شدیدی به رسوا شدن دارند؟ محبوب-ترین ترانه ها و سروده های ایرانی حتی این نیست که "رسوای این کوچه و محله" یا "رسوای این شهر و دیار" منم، بلکه دوست دارند حتماً مدال رسواترین ملت را در سطح رقابتهای جهانی بر گردن بیاویزند: "رسوای این زمانه منم"، "رسوای عالم (به معنی جهان یا دنیا) منم"، وَ غیره.
حالا اینکه "موسیقی مالِ خر است" یا "عِلم مال گاو است" یا "انسان برتر، انسان رسوا و بی-آبرو و احمق است" من نمیدانم. (اگر شما می دانید، خوش بحالتان.)
فیلمهای کمدی: شش خوشگل و شصت ابله.
فیلمهای جدی: شش خوشگل و شصت احمق.
فیلمهای نیمه-جدی: شصت احمق.
فیلمهای سیاسی: ندارد.
فیلمهای تاریخی: شش خوشگل و ششصد احمق.
فیلمهای مثلاً خیلی جدی و حیاتی: شصت استفراغ-آور.
فیلمهای جدی و حیاتی: ندارد.
فیلمهای آموزشی: همه تان بروید جراحی پلاستیک کنید، خوشگل بشوید.
(تاریخ انتشار در این وبلاگ: 17 می 2022)
افغانستان، قهرمان دمکراسی پارلمانی با بیشترین تعداد نمایندگان عضو یک پارلمان
(سوم ماه می 2022)
شعارهای یکی از گروههایی که امروز، شاید حتی برای اولین بار!، در تظاهرات اول ماه می (روز جهانی کارگر) شرکت کرده اند، و در طرفداری از محیط زیست علیه شرکتهایِ چسب-سازی، مخصوصاً شرکت چسب-سازیِ مارکِ "اوهو"، دست به تبلیغات زده اند:
"نترسیم، نترسیم، به همدیگه بچسبیم!"
"ما خودمون یه چسبیم، شمایید که دارید بیم، بیم، بیم!" (ببخشید اگر کمی لوس بودند، تقصیر من نیست.)
بخشی از گزارش لایو گزارشگر ما، آلمان، یکم ماه می سال 2022 میلادی.
