بعد از پنج هزار سال هنوز در زبان فارسی اصطلاح "داد و ستد" یا "بده-بستان" را به عنوان معادل "معامله" بکار میبرند. و اما معنی این دو اصطلاح چیست و چه نگاهی پُشت آن خوابیده است؟
بار اصطلاح "داد و ستد"، بیشتر نگاه غیرواقعی یک "استثمارشده" را بیان میکند. با این مضمون که دیگران فقط در ظاهر به آدم چیزی میدهند (داد)، ولی در واقع فقط قصدشان این است که در آینده آدم را بچاپند و استثمار کنند (ستد). یا ورژن خوشبینانه تر آن: یک چیز ناقابلی به آدم می دهند، ولی در ازای آن همه چیز آدم را از آدم به زور می گیرند.
در مقابل این دید بسیار شکاکانه و بدبینانه، "بده-بستان" را داریم که دقیقاً آن روی همان سکه است و واکنشی ست از طرف آن که فکر میکند همه همیشه از او سواستفاده میکنند، برای همین او هم باید، در مقابله، چیزی بدهد و بعد از اینکه طرف مقابل به او اعتماد کرد، دار و ندار او را از وی به زور بگیرد (=بستاند).
حالا عده ای هم آمده اند این نوع نگاه را اصلاح کنند و پیشنهادشان این است که این دو اصطلاح با یکدیگر ترکیب شوند و از این به بعد برای "معامله" از اصطلاح "داد و بستان" (="داد، بستان!") استفاده شود. که یعنی تا دیدید یک خری بهتان چیزی داد، بدوید و به هر شکل که شده سعی کنید بیشتر و بیشتر از چنگش دربیاورید.
اینکه آیا تغییر کلمات باعث تغییر نگاه هم میشود یا نه، ممکن است قابل بحث باشد. ولی به هر صورت بهتر است بخاطر عدم آبروریزی هم که شده، اصلاحاتی در زبان فارسی انجام بگیرد.
درود ...
چهارشنبه، 02 مارچ 2022
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر