امروز در آلمان از ساعت 8 صبح تا 18 بعدازظهر انتخابات پارلمانی برگزار شد که بر اساس نتایج آن احزابی که دولت را در چهار سال بعدی در دست خواهند گرفت و صدراعظم (مقامی مانند رئیس جمهور در اکثر کشورهای دیگر) تعیین میشود.
هر فردی در محل سکونت خودش به پای صندوقهای رای میرود. من در مرکز شهر کلن زندگی میکنم و در این محل درصد نسبتا بالایی از شهروندان را خارجی الاصل ها تشکیل می دهند. حدود ساعت 15 بعدازظهر به محل از قبل تعیین شده رفتم که رای بدهم. از آنجا که جمعیت شهروندان در مرکز شهر کلن بسیار بالاست، چندین صف شکل گرفته بود و رای دهندگان مجبور بودند در صف بایستند. حدود پنجاه نفر در چند صف ایستاده بودند. به غیر از من و یک نفر دیگر که، به قول ایرانیهای اینجا، "کله سیاه" بودیم، بقیه همه ظاهر و رنگ و رویی آلمانی یا اروپای "شُمالی" داشتند. افراد انتظامات و "کارکنان" نیز همگی به نظر آلمانی یا سفیدپوست اروپایی الاصل می آمدند.
در کابینی که باید رای میدادم، وقت زیادی برای خواندن دقیق لیست احزاب و افرادی که میشد به آنان رای داد، صرف کردم. لیست احزاب و افراد را دو بار بطور کامل و دقیق از نظر گذراندم. با اینکه چیزی حدود بیست حزب و تقریبا بیست فرد در لیست بودند، تا جایی که من دیدم، فقط دو تن از افراد کاندید خارجی الاصل بودند. یکی از آنان کاندید حزب کمدی "حزب" (دی پارتای) که هدفش به تمسخر گرفتن انتخابات است، بود که نام خانوادگی اش ترکی بود و فکر کنم نام کوچکش آلمانی بود، و دیگری کاندیدای حزب مارکسیست-لنینیست آلمان (ام ال پ د) بود که نامی ایرانی داشت.
به هر صورت این مشاهدات من از انتخابات 2021 بود و واقعیت این است که تا کنون هیچ مطلبی یا تحقیقی راجع به میزان مشارکت افراد خارجی الاصل در انتخابات یا حیات سیاسی در آلمان ندیده ام. در بین پنجاه رای دهنده، فقط دو نفر "مو سیاه"، و از بین آن همه حزب، فقط یک حزب کاندیدش خارجی الاصل بود، آن هم حزبی که اصلا رای نمی آورد و تاکنون نتوانسته حتی پنج درصد هم رای بیاورد که بتواند به پارلمان راه بیابد. آن یکی حزب را که اصلا نمیتوان حزب به شمار آورد، چون همانطور که گفته شد، هدف و برنامه سیاسی ندارد و تنها هدفش تمسخر انتخابات است (اسمش را هم گذاشته "حزب"). حالا اینکه اصلا چطور توانسته خودش را به عنوان حزب به ثبت برساند و در انتخابات شرکت کند، موضوعی ست که آن هم قابل تامل و جالب است.
یکشنبه، 26 سپتامبر 2021
سلام. یکی از ویژگی های لیبرال دموکراسی ها شناور بودن مرکز است. به این معنا که بسته به اوضاع اقتصادی - اجتماعی و تمایل رای دهندگان به راست یا چپ احزاب مرکز هم به راست یا چپ متمایل می شوند. البته از دهه هزار و نهصد و هشتاد به این سو گرایش بیشتر به سمت راست بوده. به شکلی که تمایز بین راست و چپ میانه در بسیاری زمینه ها کمرنگ شده و شاید همین علت جذابیت احزاب و گفتارهای راست رادیکال است. به نظرم مسئله مورد اشاره تان را در این زمینه بهتر بشود فهمید. البته این یک مشاهده از راه دور است و طبعا کسانی که در آلمان زندگی می کنند بهتر می توانند قضاوت کنند... در ضمن وبلاگ واقعا خوبی دارید. به خصوص در این دوره غلبه شبکه های اجتماعی بر تقریبا همگان، این سماجت در وبلاگ نویسی به سبک گذشته تحسین برانگیز و نشانه سلامت نفس است... ایام به کام
پاسخحذف