با مرور اخبار و وقایع بعد از جنگ جهانی دوم می بینیم که کشورهای غیرغربی در مقابله با غرب هیچگونه ابزاری جز جمعیت-سازی ندارند. و این نیز همچنان که بعد از حدود یک قرن می بینیم، هیچگونه نتیجه ای نداشته است و نه قادر بوده است از قدرت تکنولوژیک غرب بکاهد، نه خللی در نقش غرب به عنوان "کنترل-کننده" و "راهبر" دنیا ایجاد کند و نه جلوی نفوذ روزافزای سیاسی و فرهنگی غرب را در سراسر دنیا بگیرد.
سیاست جمعیت-سازی عواقب وخیمی برای مردم کشورهایی که حاکمان آن چنین سیاستی را دنبال کرده اند یا میکنند، داشته است. از آخرین نمونه های آن میتوان به ونزوئلا و چین اشاره کرد. در ونزوئلا درست چند سال بعد از تحریمهای گسترده و درگرفتن قحطی در آن کشور، روسای کشور مردم بیسواد و فقیر آن کشور را به بدنیا آوردن فرزندان بیشتر تشویق میکردند، بدون اینکه هیچگونه امکاناتی برای جمعیت خود داشته باشند و در شرایطی که مردم بخاطر قحطی از گرسنگی میمردند (ر.ش. به لینک در پایین). مورد چین، که حدود یک میلیارد جمعیت دارد، یکی از نمونه هایی ست که بوضوح نشان میدهد سیاست جمعیتِ بیشتر بدون درنظر گرفتن زیرساختهای اقتصادی مناسب فقط موجب دردسر بیشتر برای جامعه و دولت میشود. کشور چین هنوز که هنوز است نتوانسته است شیوع ویروس کرونا را مهار کند و دلیل اصلی آن جمعیت زیاد کشور و نبود امکانات لازم برای جمعیتی به این بزرگی میباشد. عدم مهار شیوع ویروس کرونا در چین باعث شده است که این کشور نه تنها بخش قابل توجهی از جمعیت خود را، بلکه همچنین بخش بزرگی از سرمایه گذاری هایی را که از طریق شرکتهای تولیدی خارجی در کشور خود کرده بود، از دست بدهد.
- - -
گزارشی به زبان انگلیسی در نشریه گاردین با عنوان "رئیس جمهور ونزوئلا، نیکلاس مادورو، از زنان ونزوئلا خواست که هر کدام شش فرزند بدنیا بیاورند"، مورخ 04 مارچ 2020:
(20 نوامبر 2022)
تاریخ انتشار در این وبلاگ: 21 نوامبر 2022
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر