دقت کردید وقتی داریم
جوک میگیم، مثلا میگیم "یه ترکه، یه رشتیه، یه تهرونیه، یه لره" و ...
و برای همه ی ما
کاملا مشخص است که طرف، یک مرد است و حتی یک لحظه هم شک نمی کنیم که شاید زن باشد.
نادیده گرفتن زنان در جامعه در زبان هم به وضوح انعکاس پیدا میکند. و این قضیه فقط
به جوک ختم نمیشود و در عرصه های دیگر زبان هم خود را نشان میدهد. طبیعی هم هست!
زبان یک جامعه ی مردسالار، مردسالار است. جز این هم نمی تواند باشد.
ولی می تونیم خوشحال
و امیدوار باشیم، چون حتی در کشورهای اروپای غربی هم این قضیه تا همین پنجاه سال
پیش وجود داشت و حتی روشنفکرترین آدم ها زبان شان کاملا مردانه بود. مثلا در زبان
انگلیسی تا همین پنجاه سال پیش به جای انسان کلمه مرد رو به کار می بردند. یعنی ما
هم شاید بتونیم تا پنجاه سال دیگه حداقل به چهل سال پیش اروپایی ها برسیم :))
قابل توجه کمونیست
های عزیز: مارکس و انگلس هم وضعشان بهتر از سایرین نبود و با اینکه از حقوق زنان
دفاع میکردند، ولی زبانشان (و گاه حتی محتوای نوشته هایشان و زاویه ی دیدشان)
کاملا "مردانه" بود.
دسامبر 2011
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر