فرق اساسی تونس با ایران

بعد از پیروزی مردم تونس و سرنگونی حکومت آن بسیاری از ایرانیان این سوال برایشان پیش آمده که چرا جنبش اعتراضی تونس توانست رژیم را سرنگون کند، ولی جنبش مردم ایران نتوانست موفق به چنین کاری شود.

برخی ها ولی به درستی وضعیت تونس را نه با وضعیت ایران پس از تقلب در انتخابات، که با دوران شاه و انقلاب 1357 مقایسه کرده اند. از نظر من هم رژیم سرنگون شده ی تونس بیشتر به رژیم شاه شباهت داشت تا به رژیم جمهوری اسلامی.

شاه هم مانند حاکم تونس وقتی دید طیف وسیعی از مردم مخالفش هستند، بدون آنکه چندان خون و خونریزی راه بیندازد، گذاشت و رفت. ولی مسئولین جمهوری اسلامی برای حفظ قدرت از هیچ جنایتی دریغ نمی کنند. اینها جوانانی را که تنها گناهشان شرکت در تظاهرات مسالمت آمیز بود و حتی خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی هم نبودند و از موسوی که خود از صافی شورای نگهبان رد شده بود حمایت می کردند، مورد وحشیانه ترین شکنجه ها و تجاوز قرار دادند.

در چنین شرایطی که رژیم به هیچ عنوان حاضر به عقب نشینی نیست و به راحتی مخالفین را می کشد و زندانی می کند و مورد شکنجه و تجاوز قرار می دهد، طبیعی ست که ترس و وحشت بر جنبش اعتراضی غلبه کند و مانع گسترده تر شدن فعالیت آن شود.

از نظر من به غیر از حمله نظامی، تنها راهی که برای سرنگونی جمهوری اسلامی وجود دارد، کم شدن تدریجی جمعیت طرفداران نظام و ریزش شدید نیروها در درون خود آن است. این روند مسلما طولانی تر از آنی ست که ما آرزو می کنیم، ولی حتمی ست. و برای رسیدن به آن لازم نیست از راه های پر هزینه ای چون تظاهرات استفاده شود، بلکه روشنگری کافی ست.

ژانویه 2011

.