از نظر اکثر ایرانیان
مهمترین رخدادی که می تواند و باید در زندگی آدم پیش بیاید، ازدواج است. جامعه به
افرادی که هنوز ازدواج نکرده اند، به چشم ترحم می نگرد و زندگی آنان را ناقص و
خالی می بیند.
این نوع طرز تفکر را
می توان در اصطلاحات رایج در بین ایرانیان مشاهده کرد. مثلا وقتی کسی ازدواج می
کند، می گویند طرف زندگی تشکیل داده. انگار که تا قبلش زندگی نمی کرده و زندگی اش
هیچ ارزشی نداشته.
و یا می گویند طرف سر
و سامان گرفته. حالا چه بسا که ازدواج باعث شده باشد که زندگی اش به هم بریزد و
خیلی چیزها را از دست بدهد.
جالب تر از همه
اینجاست که اکثر افرادی که خود از اینکه ازدواج کرده اند و بچه دار شده اند،
پشیمان هستند و حسرت دوران مجردی شان را می خورند، باز هم به دیگران اصرار می کنند
که حتما ازدواج کنند و حتما بچه دار شوند.
متاسفانه هنوز هم
اینطور است که پایبندی به نورم و عرف جامعه مهمتر از خوشبختی انسان ها به شمار می
رود.
فوریه 2011
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر