حدود 3-4 سال پیش
ترانه ای از شادمهر عقیلی به نام "مشکوک" مرتبا از کانال های موزیک
ایرانی پخش می شد. "راوی" این ترانه به شریک "عشقی" یا همسر
خود مشکوک است و فکر می کند که او با شخص دیگری رابطه دارد. در موزیک کلیپ رسمی
این ترانه ،
"راوی" که خودِ شخص خواننده است، از اول با اسلحه ور می رود و در پایان
اسلحه را نشانه می گیرد و شلیک می کند. البته مشخص نمی شود که معشوقه اش و یا آن
مرد دیگر را کشته است.
از نظر من این موزیک
کلیپ تبلیغی ست آشکار برای قتل های ناموسی. حداقلش این است که قتل های ناموسی را
توجیه می کند و آن را امری بسیار عادی جلوه می دهد.
پدیده هایی از این
دست در دنیای موسیقی، سینما و ادبیات ایران کم نیست، ولی برخورد نقادانه با آن
بسیار نادر است، در صورتی که جامعه ایران بیش از آگاهی سیاسی نیازمند آگاهی فرهنگی
ست. مبارزه برای حقوق انسان ها در ایران تا زمانی که در سطح گسترده، نقد فرهنگ
توده های میلیونی را در بر نگیرد و از بحث های تئوریک فراتر نرود، نتیجه ای نخواهد
داشت.
در همین رابطه:
ژانویه 2011
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر