یکی از نژادپرستانه
ترین اشعار معاصر ایرانی
در دست فعال جنبش سبز:
ادعای اینکه پول مردم
ایران به جیب مردم عرب می رود (دقت کنید: مردم عرب و نه قدرتمندان مفتخور عرب!)،
شاید از روی ناآگاهی یا حماقت باشد، ولی ادعای اینکه ایران از افغانیان مهاجر
پذیرایی کرده یا می کند، فقط می تواند از روی وقاحت باشد.
بر کسی پوشیده نیست
که افغانی ها در ایران هیچ حقوقی ندارند و حتی بعد از دهه ها اقامت و کار در
ایران، کودکانشان اجازه ی تحصیل در دبستان را هم ندارند. حتی حق رانندگی هم از
مهاجرین افغانی در ایران گرفته شده. مردم ایران بدترین رفتار را با آنان دارند و
جز تحقیرشان، کار دیگری بلد نیستند.
خود این شعر نمونه ای
ست از تحقیری که افغانیان در ایران هر روزه با آن روبرو هستند. تازه این برخورد یک
فرد مثلا آگاه آن جامعه است که مثلا به دنبال دمکراسی و آزادی هم هست!
واقعا باید به حال
مملکتی که اینها آزادی خواهانش باشند، گریست!
می 2011
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر