عدم تسلط بر یک زبان
"مُهِم" دنیا کمبودی جدی ست. در اینجا منظورم از زبان های
"مهم"، زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی و اسپانیایی ست. در
دنیای کنونی یادگیری یکی از این 5 زبان برای عقب نماندن از قافله ی تمدن ضروری ست.
اگر به یکی از این زبان ها تسلط داشته باشید، می توانید مطمئن باشید که در صورت
تمایل، از آخرین تحولات در تمامی عرصه های زندگی، از علم و تکنولوژی گرفته تا
سیاست و هنر و ادبیات، باخبر خواهید شد.
ولی فکر کنید فقط
فارسی بلد باشید، در این صورت از بخش بزرگی از اتفاقاتی که در عرصه های گوناگون می
افتد، بی خبر خواهید ماند: در عرصه تئوری یا نظری مجبورید به مطالب ناقص و گنگ
فارسی بسنده کنید، تازه اگر در رابطه با آن موضوع مشخص اصلا مطلبی به فارسی وجود
داشته باشد؛ در عرصه سینما بهترین فیلم ها را نمی توانید ببینید، چرا که به زبان
فارسی دوبله نشده اند یا زیرنویس فارسی ندارند؛ در عرصه ادبیات از مطالعه ی آثار
ارزشمند بسیاری از نویسندگان و شاعران دنیا محروم خواهید ماند؛ حتی در زمینه ی
سیاست که مطالب زیادی به فارسی نوشته می شود و شاید کمبودی به چشم نیاید، از
بسیاری از اخبار مهم دنیا، نظریات متفاوت سیاسی در دنیای معاصر و وضعیت سیاسی-
اجتماعی کشورهای دنیا بی اطلاع خواهید ماند.
در زبان انگلیسی دو
ضرب المثل برعکس یکدیگر وجود دارد، که یکی ش می گوید: "منطقه ای بیاندیش، جهانی عمل کن" و دیگری بر عکس آن
می گوید: "جهانی بیاندیش، منطقه ای عمل کن". به نظرم دومی ش درست تر
است، چرا که اولا بدون اینکه جهانی فکر کنیم، نمی توانیم جهانی عمل کنیم و دوما در
دنیای معاصر حتی برای منطقه ای عمل کردن باید جهانی فکر کرد. برای جهانی اندیشیدن
ولی باید جهان را شناخت. و به دست آوردن شناخت درست و کافی از جهان از طریق زبان
فارسی اگر ناممکن نباشد، بسیار سخت و دشوار است.
برای همین توصیه من
به ایرانیان این است که حتما یکی از زبان های مهم جهان را یاد بگیرند و آنهایی هم
که بلدند، سعی کنند بیشتر به "منابع" خارجی رجوع کنند تا
"منابع" فارسی.
ژانویه 2011
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر