اون بنده خدایی که
کلمه انتلکتوئل رو "منور الفکر" و بعد "روشنفکر" ترجمه کرد،
باعث جا انداختن یک تصور اشتباه از قشر انتلکتوئل و دعواهای بیخود دائمی بر سر
اینکه چه کسی روشنفکر است و چه کسی نیست، شد. چون "روشنفکر" با یکسری
پدیده های مثبت مثل روشن اندیشی، خردگرایی و گرایش به پیشرفت گره خورده و اینها را
تداعی میکند. برای همین هم هست که به سختی میتوان از روشنفکران دینی حرف زد و این
موضوع باعث بحثهای سرکاری زیادی شده. ولی از انتلکتوئل های دینی میتوان سخن گفت.
چرا که کلمه انتلکتوئل فقط به این معنی ست که کسی از سواد بالا در زمینه ای
برخوردار باشد، کار فکری بکند و از طریق موضع گیری یا مطرح کردن ایده هایش یا
ارائه آثارش در امور جامعه مداخله کند. حالا زمینه فعالیتش میتواند مذهب و دین
باشد و آقای انتلکتوئل دینی ما میتواند از نظر فکری با این مسائل درگیر باشد و به
آن بپردازد. کلمه انتلکتوئل لزوما بار مثبتی ندارد و معیاری برای ارزش گذاری سواد
و دیدگاه های افراد انتلکتوئل نیست.
گاهی یک ترجمه اشتباه
میتواند قرنها ملتی را سر کار بگذارد!
ژانویه 2013
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر