ایده اروپای واحد
عمری بسیار طولانی دارد و می توان نشانه هایی از آن را حتی در دوران رومی ها دید.
از قرن چهاردهم میلادی به بعد این ایده قوت گرفته و توسط برخی متفکران به طور جدی
دنبال می شود. به طور نمونه دانته در سال 1306 در نوشته ای طرفداری خود را از
برقراری اروپایی واحد تحت سلطنت یک پادشاه رومی-آلمانی بیان می کند. در قرن
چهاردهم و پانزدهم بسیاری متفکران اروپایی خواهان اتحاد اروپا بودند، که از جمله
می توان به طرح های حقوقدان فرانسوی
Pierre Dubois (1255–1321) اشاره کرد.
آثار این افراد نیز
قدمت ایده اروپای واحد را نشان می دهند:
Abbé de Saint-Pierre (اوائل قرن هجدهم)،
Leibniz (1646–1716),
دوک منطقه Sully
(1559-1641) و وزیر هاینریش چهارم،
پادشاه فرانسه،
Kant (قرن هجدهم)،
William Penn (اوائل قرن هجدهم).
ویکتور هوگو، شاعر
فرانسوی نیز در سال 1849 پیش بینی کرده بود که جنگ بین کشورهای اروپایی به دلیل
اتحاد هر چه بیشتر آنها با هم روزی غیر قابل تصور شود.
یادداشت بالا خلاصه متنی ست به زبان آلمانی که در سایت اتحادیه اروپا آمده و از این کتاب برگرفته شده:
Wolfgang W. Mickel / Jan
Bergmann, Zur Geschichte der europäischen Einigung. In: Bergmann (Hrsg.), Handlexikon der Europäischen Union. Baden-Baden
2012
مطلبی به زبان انگلیسی در این
رابطه از سایت اکونومیست
آوریل 2014
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر