در نظام سرمایه داری برابری
اقتصادی وجود ندارد. به همین دلیل این نظام همیشه از سوی نیروهای متفاوت مورد تهاجم
قرار داشته. با این وجود همچنان سر پا مانده و به نقاط بیشتری از دنیا گسترش یافته.
نظامهای سوسیالیستی که به عنوان آلترناتیوی در مقابل سرمایه داری ساخته شده بودند،
تنها پس از چند دهه فرو پاشیدند.
جریانات ضد "لیبرال"
فروپاشی سوسیالیسم را ناشی از فشار کشورهای غربی و "تبلیغات رسانه ای غرب"
می دانند. واقعیت ولی این است که هیچ نظامی دارای جذابیت های نظام سرمایه داری نیست.
جدا از حقوق و آزادی هایی که در این نظام وجود دارد یا به دست آوردن آن ممکن است، جدا
از پویایی این نظام که حرکتِ به جلو را در همه عرصه ها ممکن می سازد، از نظر اقتصادی
نیز این نظام برای اکثریت مردم دنیا، حتی برای بسیاری از آنها که با فقر و بیکاری دست
و پنجه نرم می کنند، بیشتر از نظامهای دیگر جذابیت دارد.
درآمد بالا و زندگی مرفه
یا "لوکس" از آرزوهای تقریبا همه مردم دنیاست. حتی اکثر کمونیست های دوآتشه
هم درونا به زندگی لوکس گرایش دارند، هر چند که سعی در پنهان کردن و سرکوب این گرایش
خود داشته باشند. به همین دلیل هم مقامات حکومتی نظامهای سوسیالیستی خودشان در خانه
ها و ویلاهای مجلل زندگی میکردند و مرغوب ترین اجناس و لوکس ترین خدمات را برای خود
تهیه می کردند، در صورتی در حرف و شعار زندگی "لوکس" را مبتذل و بورژوایی
می دانستند و آن را محکوم می کردند.
ذات سرمایه داری با انتظارات،
خواسته ها، آرزوها و رویاهای انسان ها مطابقت دارد. حتی اکثر افراد فقیر و کم درآمد
نظام سرمایه داری را به سایر نظامها ترجیح می دهند، چرا که علاوه بر حقوق، آزادی ها
و امکاناتی که فرد در این نظام از آن برخوردار است، این امکان هم برای او وجود دارد
که وضع مالی خود را بهبود بخشد و حتی مرفه شود.
سپتامبر 2014
در همین رابطه:
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر