پوتین بیشتر به فاشیست ها نزدیک است تا به کمونیست ها

یان فلایشهائور در مقاله ای که در سایت آلمانی زبان اشپیگل منتشر شده، می نویسد جهان بینی پوتین بیشتر ریشه در فاشیسم دارد تا ایدئولوژی های چپ و کمونیستی. موضوع اصلی تمام سخنرانی های پوتین این است که ملت روس توسط قدرتهایی محاصره شده که قصد دارند جلوی پیشرفت آن را بگیرند. پوتین در سخنرانی خود در ماه مارس در پارلمان روسیه (دوما) گفت: «آنها دائما سعی می کنند ما را به حاشیه برانند، چرا که ما همه چیز را آنگونه که هست به زبان می آوریم و میانه ای با تظاهر و ریاکاری نداریم… قدرتهای زیادی در دنیا از قدرت و عظمت ما در هراس اند، برای همین سعی دارند بین ما شکاف و چند دستگی ایجاد کنند.»

نویسنده مقاله بر این نظر است که سیاست خارجی پوتین ربطی به مسائل ژئوپولیتیک و پس گرفتن مناطق شوروی سابق ندارد، بلکه ناشی از این تصور اوست که قدرتهایی در دنیا خواهان نابودی «روح روسی» هستند. درباره اینکه این «روح روسی» چیست نیز پوتین علنا اظهار نظر کرده است: «من فکر می کنم انسان روس، و یا کلی تر، انسان در دنیای روس، بیش از سایرین به وظیفه اخلاقی خود می اندیشد، به بالاترین حقیقت اخلاقی». بر عکسِ غربی ها که فقط بر موفقیت و رفاه و فرد متمرکزند. فلایش هائور می گوید نبردی که پوتین فکر می کند در آن قرار گرفته، از نظر خودش نبردی ست ایدئولوژیک علیه سطحی گری ماتریالیسم، علیه از بین رفتن ارزشهای قدیمی، علیه زنانه شدن و «نرم شدن» جامعه که منجر به از بین رفتن روابط سنتی می شود.

بخشی از نیروهای چپ و سوسیال دمکرات پوتین را چپ می دانند و برای همین با او احساس همبستگی دارند. یان فلایشهائور می گوید این ناشی از یک سوتفاهم است، چرا که پوتین بیشتر یک پُست-فاشیست است تا یک پُست-کمونیست. کسانی که با فرهنگ ایدئولوژی فاشیسم آشنایی داشته باشند، این نکته را به خوبی در سخنان و رفتارهای پوتین می بینند، از ژست های بدنی او گرفته تا ناسیونالیسم شدیدش. جریانات راست افراطی در اروپا بسیار پیش تر این موضوع را دریافته بودند و او را شریک خود می دانستند. پوتین نیز علاقه خود به این جریانات را پنهان نمی کند. او در سخنرانی ای که روز پنج شنبه گذشته در تلویزیون داشت پیروزی ویکتور اوربان در مجارستان و موفقیت ماری لو پن در فرانسه را مثبت ارزیابی کرد و آن را در راستای مقابله با ارزشهای نوین دانست.

فلایشهائور می گوید یک سال پیش کمتر کسی انگیزه های پوتین در تصویب قوانین ضدهمجنسگرایان را دریافته بود. ولی امروز می توان آشکارا دید که تفکری که در پس این قوانین نهفته بوده، ناشی از حقیر دانستن بخشی از انسان هاست، و این ادامه ی همان تفکری ست که ملت خود را برتر از سایرین می داند.

مقاله ی دیگری از سایت اشپیگل به روابط جریانات فاشیستی و راست افراطی با پوتین می پردازد. بنا به این گزارش ماری لو پن، رهبر حزب راست افراطی «جبهه ملی» فرانسه بعد از تحریم روسیه توسط کشورهای غربی به روسیه شتافت و با رهبر پارلمان روسیه که از نزدیکان پوتین است ملاقات کرد و همبستگی خود را با پوتین اعلام کرد.

لورنتسو فوناتانا، نماینده حزب راست افراطی ایتالیا «لگا نورد»، در زمینه هویت ملی و ارزشهای خانوادگی روسیه را بهترین الگو برای سایر کشورها می داند. در یونان رهبر حزب فاشیستی «طلوع طلایی» اعلام کرد که بین یونان که «قدرتی دریایی» ست و روسیه که «قدرتی زمینی» ست، «اتحادی طبیعی» وجود دارد. رهبر جریان دست راستی «حزب استقلال پادشاهی متحد (یوکیپ)» در برتیانیا نیز همبستگی خود را با پوتین اعلام کرده است. همینطور حزب دست راستی «جنبش برای مجارستانی بهتر (جوبیک)»، حزب فاشیستی «حمله» (آتاکا) در بلغارستان، «حزب آزادی اتریش (اف پ او)» و حزب «منافع فلاندر» (فلامس بلانگ) در بلژیک.

روسیه نیز روابط نزدیک خود با این جریانات را پنهان نمی کند. در کانال تلویزیونی انگلیسی زبان «روسیه امروز» که بلندگوی تبلیغاتی پوتین است، نمایندگان جریانات ناسیونالیستی اروپایی دائما حضور می یابند و به بیان دیدگاه های خود می پردازند.

می 2014

 .